ใจต่ำ

1) adj. mean

related: base, low, mean-minded, meanspirited

syn.: ใจทราม, ใจต่ำทราม, ใฝ่ต่ำ sample:

คนใจต่ำชอบรังแกคนไม่มีทางสู้

2) v. be mean

def.:

มีใจใฝ่ในทางเสีย, นึกคิดแต่ในทางเลว

related: have an evil mind, be mean-minded, be base, be meanspirited syn.: ใจทราม, ใจต่ำทราม, ใฝ่ต่ำ sample:

เขาไม่เจริญก้าวหน้าเพราะจิตใจต่ำ อ่อนแอ ท้อแท้ ชอบแต่ความสบาย ไม่รู้ชั่วดี ไม่มีความอาย